Wielu mieszkańców wzięło udział w czwartkowej mszy świętej, która została odprawiona w parku Miejskim. Eucharystię sprawowali proboszczowie kostrzyńskich parafii – ks. Piotr Lidwin z fary oraz ks. Mateusz Napierała z błog. Jolanty, a także o. Robert Szymański, paulin i misjonarz w Kamerunie i ks. Paweł Szkoda, wikariusz parafii farnej. Kazanie wygłosił ks. prałat Jan Majchrzak.

– Droga od poczęcia, przez chrzest, bierzmowanie i wszystkie inne sakramenty wiedzie do domu Ojca. Naszą ziemią obiecaną jest niebo. Tam jest Bóg, w Trójcy Świętej Jedynej, tam jest Maryja, wszyscy święci. Tam są nasi rodzice, nasi przodkowie, wszyscy, którzy uczciwie żyli, uczciwie postępowali. Tam jest nasze miejsce. Bóg z nami zawiera przymierze, bo wie, że jesteśmy słabi. Zna naszą sytuację, nasze potrzeby, nasze słabości, upadki, zwątpienia, to wszystko co nas przygniata – mówił w kazaniu ks. prałat Jan Majchrzak, proboszcz leszczyńskiej fary i dziekan dekanatu leszczyńskiego.

Po czym przywołany został wiersz Leopolda Staffa:
"Idą gościńcem ludzie biedni,
Niosą w węzełkach chleb powszedni.
A na ich ustach lęk ich trwoga.
Nie mamy Boga! Brak nam Boga!".

– Nie ma moralności, nie ma odwołania do ostatecznej przyczyny. Ten chleb powszechni, to lęk przed zakażeniem wirusem. Lęk czy będziemy zdrowi, co będzie w domu, co będzie z naszą rodziną, jak będzie z pracą. To jest ten chleb powszechni. Nasze powszechnie sprawy, którymi żyjemy i niesiemy w tych tobołkach. Nie jest to nic złego, ale dlaczego na naszych obliczach jest lęk i trwoga? Nie mamy Boga, brak nam Boga. Brak uwierzenia i zaufania panu Bogu – dodał w homilii ks. prałat Jan Majchrzak.

Po mszy świętej wierni przeszli w procesji, która prowadziła ulicami: Dworcową, Kilińskiego i Średzką do czterech ołtarzy. Ostatni z nich znajdował się przy kościele farnym, gdzie na zakończenie odprawione został błogosławieństwo na cztery strony świata.

Również na wsiach – w Czerlejnie, Gułtowach, Siedlcu i Siekierkach procesje eucharystyczne odbyły się przed południem. W Iwnie procesje Bożego Ciała prowadziły wokół kościoła NMP Szkaplerznej i były sprawowane po każdej z trzech mszy świętych (o 8:00, 9:30 i 11:00).

Boże Ciało, czyli święto Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej. Wierni idąc ulicami manifestują wiarę w Boga oraz wspominają ostatnią wieczerzę oraz przeistoczenie chleba i wina.
W Polsce święto to obchodzi się w czwartek po Uroczystości Trójcy Świętej, a więc jest to święto ruchome wypadające zawsze 60 dni po Wielkanocy. W Polsce po raz pierwszy wprowadził to święto biskup Nanker w 1320 roku w diecezji krakowskiej. W późnym średniowieczu i renesansie największym sanktuarium kultu w Polsce był kościół poznański kościół Bożego Ciała.

Fot: Janusz Ludwiczak

ZOBACZ FILM