W uroczystości, która odbyła się w minioną sobotę, 7 grudnia wzięły udział osoby wysiedlone oraz krewni tych, którzy nie doczekali naszych czasów.

– Najważniejszym słowem dzisiejszego dnia jest "Pamięć". Wracamy do wydarzenia nieco już zapomnianego. Tablica będzie na zawsze przypominała, że 80 lat temu wywieziono naszych mieszkańców w nieznanym im kierunku – powiedział Ireneusz Antkowiak, burmistrz Miasta i Gminy Pobiedziska.

Aktu odsłonięcia dokonała Barbara Bielawska Reselska z Pobiedzisk, przedstawicielka osób wysiedlonych.

– Pamiętam, jak rodzice szykowali worki z rzeczami na drogę. Do jednego z nich trafił mój tornister. W czasie pierwszej rewizji jeden z Niemców wyrzucił mój tornister z worka. Bardzo to przeżyłam. Niemcy w naszych bagażach szukali pieniędzy i kosztowności. Później byliśmy przewiezieni do obozu, który znajdował się przy Głównej, mama i ja autobusem, a ojciec i bracia samochodem ciężarowym. Ponieważ obóz był przepełniony, skierowano nas do Pobiedzisk. Tam spędziliśmy trzy dni. Najgorsze było jednak przed nimi. W ciągu kolejnych dwóch lat dzieci straciły matkę, a następnie ojca – wspominała Teresa Nosal, wysiedlona z Kicina.

Wśród wysiedlonych byli również kupcy i rzemieślnicy. Wysiedlenia przeprowadzano najczęściej w późnych godzinach wieczornych lub wcześni porannych, gdyż ze względu na ciszę nocną wszyscy przebywali w domu. Wysiedleńcy mieli na spakowanie podstawowych rzeczy około pół godziny. Zezwalano im jedynie na zabranie podręcznego bagażu. Do końca 1939 r. wysłano do Generalnego Gubernatorstwa ok. 80 transportów – ogółem 87 883 osób, do końca 1940 r. wysiedlenia objęły już ponad 250 tys. osób, a do połowy marca 1941 ponad 280 tysięcy. Gospodarstwa, warsztaty i majątki pozostawiane przez wysiedlonych przejmowali następnie Niemcy sprowadzeni z krajów bałtyckich i Besarabii, a także z niektórych republik Związku Radzieckiego.

Fot: Urząd Miasta i Gminy Pobiedziska

ZOBACZ TAKŻE: "Capstrzyk". Mieszkańcy oddali hołd tym, którzy zginęli za wolną i niepodległą Polskę {► FILM}